In het voorjaar van 2011 hebben het jongerenkoor Grijpskerke en 'Sameach' een reünie gehouden. Een hele gezellig middag voor de oud-leden, en een bijzondere Time2Sing voor alle aanwezigen. We hopen dat ook u ervan genoten heeft.

Bekijk de foto's in het fotoalbum en lees hieronder een verslag van enkele oud-leden:

Reünie van het koor Sameach en Time2Sing op 20 maart.
In oktober vorig jaar hoorde ik dat er op 20 maart een reünie van Sameach zou zijn.
Omdat ik jaren in dat koor gezongen heb, bedacht ik me geen moment en heb me bijna gelijk opgegeven voor de reünie. Gaandeweg werd het mailverkeer steeds drukker en kregen we zelfs de te zingen liederen toe gemaild (met hier en daar wat strubbelingen vanwege te volle mailboxen) zodat we thuis alvast konden oefenen.
Donderdag 17 maart hadden we de generale repetitie en dit was al een soort reünie op zich. Heel gezellig en we kenden bijna alle nummers nog. Er kwam tijdens die repetitie steeds meer naar bovendrijven.
Zondag 20 maart was het dan zover. Vanaf half 4 konden we in de Opstandingskerk terecht waar de koffie en de cake al klaar stonden.
Er was ook een PowerPointpresentatie te zien met allemaal foto’s van 20 jaar Sameach. Henk van Gilst (de oprichter en de eerste dirigent van het koor) hield een inleidend praatje en welkomstwoord en na het 2e kopje koffie gingen we stevig repeteren.
Ondertussen werden er door Matty Geschiere foto’s gemaakt die op de website van de kerk te zien zijn. Heel leuk!
Na het repeteren was er soep en stond er een koud buffet klaar. Iedereen had wat voor het buffet meegebracht en het was allemaal heerlijk.
Na het eten druppelden de eerste kerkgangers al binnen en arriveerde ook mevr. Carnibella (de laatste dirigent van het koor) die met applaus verwelkomd werd.
Om 7 uur was de Time2Sing-dienst en ondanks dat ik al jaren gewend ben om in een koor te zingen was ik toch een beetje zenuwachtig. Maar het ging allemaal prima (behalve dan het missertje bij ‘al je haren zijn geteld’) en ik kreeg er steeds meer plezier in.
Ik ga niet opnoemen wat we allemaal gezongen hebben maar de hele liturgie was samengesteld uit het repertoire van Sameach.
Complimenten voor de organisatoren. Het was een mooie dienst en ik heb echt genoten. Ook nog de complimenten voor Natasja en Annemarie voor het verzorgen van de catering.

Reunie van oud leden van het 'jongerenkoor Grijpskerke' en later 'Sameach' op 20 maart 2011.
Tussen half 4 en 4 uur kwamen ca. 30 mensen, zangers en muzikanten, de Ontmoetingruimte van de Opstandingskerk binnen.
Een viertal dames had al koffie en thee gezet en er was door een aantal mensen cake gebakken.
Al snel was de ruimte gevuld met een kakofonie aan geluid, want er moest heel wat worden bijgepraat.
Velen hadden elkaar al lange tijd niet meer gezien en/of gesproken, dus was het erg leuk om elkaar op deze manier weer te ontmoeten. Peter had nog foto's uit de oude doos op een PowerPoint gezet, en ja, we waren allemaal veranderd!
Matty maakt vandaag foto's, wat zullen we daar over ca. 15 jaar van denken?

Maar jaren vielen snel weg, we waren gewoon weer even 16 jaar (of meer) jonger en pakten de draad van toen weer zo op. Heerlijk. Na de koffie en het eerste bijpraten werd het tijd om samen te zingen. Een greep uit het repertoire van toen moest worden geoefend voor de dienst.
Wat in de afgelopen maanden met de vijf muzikanten en enkele zangers al enkele keren was opgefrist moest nu met de grote groep worden opgehaald. En het ging geweldig!!
De repetities van jaren her hadden hun sporen nagelaten want bij velen zaten de liedjes er nog goed in. We konden zelfs nog verschillende liederen uit het hoofd meezingen!
Waarom stonden we toen toch steeds met onze map voor ons neus terwijl we ze nu nog uit ons hoofd kennen, vroegen we ons af!!?

Na de generale repetitie was het tijd voor de maaltijd die we begonnen met het samen zingen van het Onze Vader. Ieder had iets te eten meegenomen voor ca. 5 personen.
Dat bleek meer dan voldoende voor allen, was heel gevarieerd, erg lekker en... gezellig.
Er werd gerouleerd aan tafel zodat je alweer veel verschillende mensen sprak.

Al snel, eigenlijk veel te snel, was het half zeven geweest en kwamen de eerste kerkgangers binnen. Nog snel even naar toilet en....o...., leuk...daar hebben we An Carnibella en Cor en Jaap Francke, wat geweldig om die ook weer te zien en even te spreken en dan.....tijd om te beginnen met de Time2Sing dienst.
Arja had de leiding, heette ieder welkom, las uit de Bijbel, bad met ons en zette ons aan het denken over ‘Gelukkig zijn', 'Sameach', 'vervuld van blijdschap' en we zingen....héél véél.
Sommige liederen alleen met oud-koorleden, anderen samen met alle aanwezigen.
Eén-, twee- of driestemmig en zelfs nog een canon.
Natuurlijk klonk niet alles zoals eertijds, maar het kwam bij ieder uit het hart, het gaf plezier en veel saamhorigheid en was oprecht lof aan God.
Met een dankwoord en een gezamenlijk zingen van het ‘Amen,amen, amen’ o.l.v. van An Carnibella tot slot, kwam een eind aan de Time2Sing viering en was er nogmaals koffie en thee waar door velen gebruik van werd gemaakt.
We raakten niet uitgepraat maar toch...ongeveer een uur later was alles opgeruimd, de zaal verlaten en schoon en reden we met een blij en tevreden gevoel naar huis. Het was goed om samen te zijn!

=================================================================

In februari 2011 was er een Time2Sing op 20 februari. U hebt allemaal de kans gekregen een persoonlijke Top-10 in te leveren, en gelukkig heeft een flink aantal van u dat ook gedaan. Uit deze bijdragen is een zeer gevarieerde Top-20 samengesteld, die we samen gezongen hebben.
Het thema was treffend: ‘Wie staat er nummer 1?’. Letterlijk, maar ook daarachter zat zeker een diepere gedachte. 
 

=================================================================

LAATSTE ZONDAG KERKELIJK JAAR: TIME 2 SING??

Met een vraagteken? Jawel, met een vraagteken. Want de laatste Time2Sing viel inderdaad net op de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Voor veel mensen toch wel een bijzondere zondag. Niet altijd voor iedereen een dag waarop je zingen kan.
En toch … een tijd om te zingen.
En wat een luxe, niet 1 x, maar deze zondag kregen we zelfs 2 x de kans om te herinneren, te gedenken, verdriet te hebben, maar ook blij te zijn, te zingen zelfs!
Zowel ’s ochtends als ’s avonds was er de gelegenheid om met elkaar te gedenken, te zingen en uit te kijken naar wat nog komt. Denk nog even terug aan wat er werd gezegd, aan de liederen die gezongen werden, daarin was alle ruimte voor troost, bemoediging, toekomstverwachting en tenslotte eer aan God.
Zeker, het waren 2 heel verschillende diensten/vieringen. Sommige mensen kozen voor de ochtenddienst, anderen kwamen ’s avonds. En een aantal mensen gunde het zichzelf om beide mee te maken.
Een luxe, jawel, want ook al zijn zulke diensten vol emotie, en kunnen de tranen heel hoog zitten (en rollen), het kan ook heel veel troost geven om samen – met elkaar en met God – het verlies van iemand van wie je heel veel houdt/hield, te kunnen gedenken.
Kaarsen werden aangestoken, aangestoken aan de grote kaars; altijd een prachtig symbool van onze verbondenheid met ons grote Licht, met onze Vader, met God.
Het gemis van degene die je verloren hebt, blijft. Maar om dat op zo’n manier samen te kunnen delen, in ochtend- of avondviering – dat maakt helemaal niet uit – is heel bijzonder, is een heel mooi stukje gemeente-zijn.

Time 2 Sing? Time 2 Sing!!!
 

Wat zongen we dan? In de ochtenddienst bijvoorbeeld:

Vader, U loven wij, Gij hebt ons lot in uw handen,
laat dan uw Geest als een oplaaiend vuur in ons branden
stralende zon,
van onze liefde de bron,
de toekomst ligt in uw handen!

Kome wat komt, in uw licht zijn wij veilig geborgen,
uw zegen draagt ons door dagen van ziekte en zorgen;
Gij houdt de wacht,
en ook al dreigt soms de nacht,
reeds glanst het licht van de morgen.

En ’s avonds o.a. deze:

Heer, U doorgrondt en kent mij;
mijn zitten en mijn staan
en U kent mijn gedachten,
mijn liggen en mijn gaan.
De woorden van mijn mond, o Heer,
die zijn voor U bekend
en waar ik ook naar toe zou gaan,
ik weet dat U daar bent.

Heer U doorgrondt en kent mij,
want in de moederschoot
ben ik door U geweven;
U bent oneindig groot.
Ik dank U voor dit wonder, Heer,
dat U mijn leven kent
en wat er ook gebeuren zal,
dat U steeds bij mij bent.

Refr. Heer u bent altijd bij mij,
U legt uw handen op mij
en U bent voor mij
en naast mij
en om mij heen
elke dag.

Graag tot ziens/zings bij een volgende Time2Sing!